Sintra: Pałac Pena i bilet wstępu do parku
Pałac znajduje się we wschodniej części parku Pena, przez który należy przejść, aby dotrzeć do stromego podjazdu zbudowanego na polecenie barona von Eschwege. To na szczycie tego podjazdu znajduje się przypominająca zamek budowla. Pałac składa się z dwóch skrzydeł: zaprojektowanego w stylu manuelińskim dawnego klasztoru hieronimitów oraz drugiego, zbudowanego w XIX wieku przez króla Ferdynanda II. Obydwa skrzydła pałacu otoczone są trzecią strukturą, pod względem architektonicznym stanowiącą fantastyczną wizję bajkowego zamku. Zwiedzający mogą przechadzać się po murach usianych blankami i wieżami strażniczymi. Poniżej znajduje się tunel prowadzący do wewnątrz oraz most zwodzony. W 1838 roku król Ferdynand II zakupił budynek klasztoru Nossa Senhora da Pena należący niegdyś do zakonu hieronimitów. Został on zbudowany na szczycie wzgórza w pobliżu Sintry w 1511 roku za rządów króla Manuela I Szczęśliwego. Klasztor stał opuszczony od 1834 roku, kiedy na terenie Portugalii zakony religijne podlegały masowej likwidacji. Na kompleks klasztorny składały się: dziedziniec wewnętrzny i otaczająca go zabudowa, kaplica, zakrystia i dzwonnica. Dziś stanowią one północną część pałacu Pena zwaną Starym Pałacem. Król Ferdynand rozpoczął przebudowę od remontu dawnego klasztoru, który, według źródeł historycznych, znajdował się ówcześnie w bardzo złym stanie. Przeprowadzone zostały gruntowne naprawy najwyższego piętra budynku, dawne cele mnichów zostały powiększone tak, aby pełniły rolę komnat, a postawione wtedy sklepienia można podziwiać do dziś. Około 1843 roku król postanowił powiększyć pałac, dobudowując nowe skrzydło (zwane Nowym Pałacem), w którym znalazły się jeszcze większe komnaty (doskonałym tego przykładem jest Wielka Sala). Na końcu nowego skrzydła, tuż obok nowej kuchni pałacowej, wzniesiono okrągłą basztę. Prace budowlane odbywały się pod nadzorem barona Wilhelma Ludwiga von Eschwege. W 1994 roku przeprowadzone zostały prace remontowe, podczas których przywrócono oryginalne kolory pałacowej elewacji – różowy w przypadku dawnego klasztoru oraz kolor ochry w przypadku Nowego Pałacu. Podczas przebudowy dawnego klasztoru w przypominającą zamek rezydencję król Ferdynand w wysokim stopniu inspirował się przykładami architektury niemieckiego romantyzmu, takimi jak zamki Stolzenfels i Rheinstein nad brzegami Renu oraz zamek Babelsberg w Poczdamie. Prace budowlane w pałacu Pena zostały zakończone w połowie lat 60. XIX wieku, chociaż w późniejszych latach nadal odbywały się prace związane z dekoracją wnętrz. Król Ferdynand zarządził także utworzenie parku Pena na terenach wokół pałacu. Został on zaprojektowany w panującym ówcześnie stylu romantyzmu, z licznymi krętymi ścieżkami, altanami i kamiennymi ławkami rozmieszczonymi wzdłuż nich. Znalazły się tam również drzewa i inne rośliny przywiezione z czterech stron świata. W ten sposób król wykorzystał umiarkowany i wilgotny klimat wzgórz Sintry do stworzenia całkowicie nowego, egzotycznego parku, w którym napotkać można ponad 500 różnych gatunków drzew. Pałac Pena ogłoszony został pomnikiem narodowym w 1910 roku oraz stanowi część krajobrazu kulturowego Sintry, który jako całokształt wpisany został na listę UNESCO w 1995 roku.