Zostaniesz odebrany z hotelu w Dhace o 8:00 i przewieziony do pierwszego przystanku Sonargaon, który był historycznym centrum administracyjnym, handlowym i morskim w Bengalu.
Położona w centrum delty Gangesu była siedzibą średniowiecznych władców muzułmańskich i namiestników wschodniego Bengalu. Sonargaon zostało opisane przez wielu historycznych podróżników, w tym Ibn Battuta, Ma Huan, Niccolo de Conti i Ralph Fitch , jako kwitnące centrum handlu i rzemiosła.
Służył jako stolica Sułtana Fakhruddina Mubaraka Szacha, Isy Khana i Konfederacji Baro-Bhuyan. Następnie udasz się do innych zabytkowych budynków, takich jak Muzeum Sztuki Ludowej (środy i czwartki zamknięte), Panam Nagar, meczet Goaldi.
Po obiedzie w lokalnej restauracji Sonargaon kontynuuj zwiedzanie stanowisk archeologicznych Mainamati.
Tutaj odwiedzisz kilka innych miejsc historycznych i archeologicznych, takich jak Salban Vihara, które zostało założone w VIII wieku przez króla Buddę Dev. Salban Vihara, prawie pośrodku pasma wzgórz Mainarnati-Lalmai, składa się ze 115 komórek, zbudowanych wokół przestronnego dziedzińca ze świątynią w kształcie krzyża pośrodku, zwróconą ku jedynemu kompleksowi bram na północy, przypominającemu klasztor Paharpur.
Rupban Mura - Lokalnie miejsce to jest znane jako Rupban Mura. Ale po wykopaliskach tutaj wydobyto na światło dzienne pozostałości sanktuarium, klasztoru i ośmiobocznej stupy wotywnej.
Wśród znalezionych tu antyków znajdują się imitacja złotej monety Gupta, 4 monety ze zdegradowanego metalu, 3 srebrne monety i piaskowy buikey, wizerunek Buddy z okresu post-gupta. Na podstawie wszystkich znalezionych tutaj dowodów pierwotny klasztor i świątynię można datować na okres przed VIII wiekiem naszej ery. Itakhola Mura – lokalnie miejsce to znane jest jako Itakhola Mura.
W wyniku wykopalisk odsłonięto plan wschodniej świątyni buddyjskiej. W świątyni znaleziono pięć etapów odbudowy, poza tym po północnej stronie świątyni odsłonięto pozostałości małej vihary. Wśród odkrytych antyków znajduje się 18-tonowa złota lub srebrna moneta, a na uwagę zasługuje miedziana płyta. Poza tym popiersie wielkoformatowego stiukowego obrazu, który jest nadal instu. Ze względu na antyki i cechy architektoniczne świątynię można datować na okres od VII do XII wieku. Kopiec Mainamati i muzeum Mainamati (zamknięte w niedzielę i poniedziałek) oraz Cmentarz Wojenny Mainamati.